Mijn hart is weer vrij, en ik ben blij.Ze hebben me echt de grond ingeboord, en toen heb ik maar van miserie een jointje gesmoord.
Het waren een paar waanzinnige uren, het had voor mij nog dagen mogen duren.
Schattige roze olifantjes kwamen met een glimlach uit de muur te voorschijn, het waren er zeker wel een dozijn.
De vlinders die heel galant zwommen, de vissen die sierlijk vlogen, ik kon mijn ogen bijna niet geloven.
De geuren kon ik zien en de kleuren kon ik proeven, ik dacht even dat ik in de zevende hemel vertoefden.
Maar spijtig genoeg komen aan alle mooie dingen een eind, en nu zit ik hier met een hoofdpijn die maar niet verdwijnt.
:-) :-) :-) :-) :-)