je moest eens weten
wat ik zie...
wat ik voel...
wat ik hoor...
als ik even mijn ogen sluit
mijn ziel zweeft weg
over uitgestrekte zeeën
waar in de atmosfeer
geurt naar vruchten,
je opium en menselijk huid,
in de oceaan van je warmte
word ik geluidloos omgeven
door fijne scherpe waterlijntjes
zo onafwendbaar jouw golven
vervul ik het getij
zalig het bewegen...
het eeuwig durend spel
van het trillende water
samenvloeiend in elkaar
je moest eens weten
eens zien...
eens voelen...
wat ik voor jou voel