Golven
Gevangen in een web van dromen
Dacht ik vandaag aan morgen
En verder terug in het verleden
Bleef ik steken op dat ene punt
Waarop jij en ik ons begaven
Bij een laatste opkomende zon
En roodachtig goud zich verholde
In de donkerblauwe nacht
Ik bouwde voor jou zandkastelen
Met torens van wit steen
En licht uit poorten van schelpen
En woorden van zilver zand
Vandaag dacht ik terug aan morgen
En eergisteren en alles wat wij bouwden
Was zonder waarde, waardeloos
Weggespoeld door golven van herinneringen