Ik kan mij onmogelijk concentreren op iemand anders dan jou,
voortdurend zit ik te zoeken op een oplossing.
Eerst waren we vrienden,
nadien werden we onverwachts verliefd geworden,
onverwachts kwam onze scheiding.
Het deed me veel pijn en liet veel tranen vallen,
nu nog altijd,
het stopt gewoon niet meer.
Al toon ik het niet aan iedereen,
vanbinnen voel ik mij rot.
We waren vrienden gebleven,
hoe moeilijk het ook was.
Maar opeens hoorde je van je vriend leugens en jij geloofde hem.
Natuurlijk was je vies op,
ik snap het.
Maar ik zeg alleen de waarheid,
die vriend zit echt te liegen tegen jou.
Ik ben er kapot van,
en heb er zoveel spijt van.
Ik ben niet van plan om jou op te steken tegen je vriend,
maar wel om jou de waarheid te vertellen,
als je mij dan niet geloofd ben ik jou voor altijd kwijt,
het zal mij diep kwetsen,
nog meer zal ik tranen laten,
maar ik zal je blijven graag zien.