Het raast als een orkaan
het gerommel in mijn kamer
op zoek naar een stukje jou
de waarheid van mijn levenspad
waar zijn de handreikingen
die mijn stappen aangenaam
zonder zorgen kan volmaken
stommelen in mijn kamertje
is niet meer dan zoeken
naar die lieve woorden
die mijn hart wil schreeuwen
maar de vraag
kan ik wel de aandacht houden
zonder je onaangenaam te raken
kunnen we sneeuwballen gooien
zonder elkaar vol te raken
in ons spel van het leven in liefde
of samen in het middelpunt staan
op de lelijkste praalwagen van de stoet
zonder het hoofd te laten vallen
dan zit het met onze liefde wel goed
liefde is er altijd
de woorden willen wel een stokken.
15-10-‘02/0:08
xxx jan xxx: | Dinsdag, oktober 15, 2002 19:22 |
eens stokken dus... verder ben ik sprakeloos:-) xxx jan xxx |
|
Steven Vermeulen: | Dinsdag, oktober 15, 2002 16:10 |
bekend gevoel... | |
fantasy: | Dinsdag, oktober 15, 2002 10:26 |
Dag Di Angeli, Wees lief tegen de engelen. Liefs, Fantasy |
|