Waarom doe je me zoveel pijn?
Wat doe ik toch zo verkeerd dat jij zo tegen me moet doen?
Ik heb niet om dit alles gevraagd, het is niet mijn schuld dat ik zoveel pijn heb. Waarom doe je juist alsof ik niet besta? Je geeft geen aandacht aan me. Het enigste waarom je eens belt is omdat je iets nodig hebt, maar om te vragen hoe het met je jongste dochter gaat, daar ben je weer te koppig voor. Weet je wel dat ik het gevoel heb dat je niks meer te maken wilt hebben met me. Maar mama, doe maar zo koppig als je wilt, hoe minder jij om me gaat geven, hoe meer ik me ga terugtrekken van jou. De enigste reden waarom ik nog thuis wil komen is om papa. Hij laat merken dat hij om me geeft. Hij laat me niet zomaar als jou
vier weken weg van thuis zonder zich zorgen te maken.
Welke moeder laat nu haar dochter weggaan van thuis en niet weten waar naartoe? Mama, waarom doe je mij dit aan? Ik heb mijn hele leven alles voor je gedaan. Ik heb je altijd geholpen zoveel mogelijk als ik kon. Hoe haal je het in je hoofd om nu zo tegen me te doen? Elke dag breekt een klein stukje van mijn hartje af als je niks van je laat horen, elke dag doe je me meer en meer pijn... Denk toch na met wat je bezig bent!! Ik ben al zovaak terug gekomen naar je, al jaren aan een stuk probeer ik altijd alles goed te houden tussen ons. Maar iedere keer kom ik op dezelfde
manier aan als nu. Sorry, maar nu is het jou beurt om het terug goed te proberen maken. Zoals het vroeger geweest is word het toch nooit meer. Daarvoor is veel te veel gebeurt. Iedere keer als ik poging doe om tegen je te praten zwijg je of zeg je dat ik alle schuld op jou steek! je maakt het alleen erger dan het al is.
Moeder hou alsjeblieft op met koppig te doen en gebruik je verstand als je je jongste dochter nog wilt blijven zien...