Ik ween om de woorden die ik niet kan spreken,
om de gevoelens die ik niet mag uiten.
Om de pijn die ik niet kan delen,
om het gevoel van onbegrepenheid.
Ik ween om de doofheid van anderen,
om hun onverschilligheid.
Om de kracht die ik niet kan vinden,
om de strijd die ik steeds verlies.
Ik ween om de mens die ik niet kan zijn,
om het leven dat ik met hen moet delen.
Om de rust die ik niet kan vinden,
om het leven dat niet leefbaar is…
Kiana: | Woensdag, mei 07, 2003 16:50 |
Waarom las ik dit 'gedicht' bij brunclair ook ? | |
-caline-: | Donderdag, oktober 24, 2002 18:14 |
dag an, schrijf je gesproken woorden neer, uit je pijn en deel ze met mensen die je wil vertrouwen. Als je het wilt, mij kun je echt vertrouwen hoor, mail me maar, ik zal je zeker terug mailen, zo hoef je niks alleen te dragen. Begrijpen doe ik je zeker en vast want ik ben ook lang misbruikt geweest en ja, het is een harde strijd maar zorg nu zelf voor een tweede (gelukkige) jeugd die nt meer verwoest wordt! |
|
Nokia: | Vrijdag, oktober 18, 2002 23:52 |
Ik ween om de woorden die mensen mij geven. Ik ween om de gevoelens die ze mij aandoen. Ik ween om de pijn die ik heb en andere niet wil geven. Hou de moed erin An. Er zijn momenten als dit maar de mooie momenten die gaan volgen laat je het vergeten. Mooi gedicht An xxx |
|
Auteur: an | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 18 oktober 2002 | ||
Thema's: |