NU
Zie me graag, nu
wanneer ik nog leef
wacht niet tot ik weg ben
om dan in marmer te beitelen,
lieve woordjes op ijskoude steen
als je fijne gedachten hebt over mij
zeg het me dan, nu
als je wacht tot ik slaap
in die rare, eeuwige rust
als de dood tussen ons komt
zal ik je niet meer horen
dus,
als je weet dat je van me houdt
zelfs maar een klein beetje
laat het me dan weten, nu,
dan kan ik het koesteren.
wanneer ik nog leef
wacht niet tot ik weg ben
om dan in marmer te beitelen,
lieve woordjes op ijskoude steen
als je fijne gedachten hebt over mij
zeg het me dan, nu
als je wacht tot ik slaap
in die rare, eeuwige rust
als de dood tussen ons komt
zal ik je niet meer horen
dus,
als je weet dat je van me houdt
zelfs maar een klein beetje
laat het me dan weten, nu,
dan kan ik het koesteren.
Reacties op dit gedicht
| Zasan: | Dinsdag, oktober 22, 2002 19:53 |
| Yeah! Hetzelfde geldt voor al die dode schilders wiens werk nu een fortuin opbrengen. Begrijp perfect wat je bedoelt. Wel, ik hou van dit gedicht. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jef Van den Eynde | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||