Zwijgende mond
Als je zegt dat je van me houdt,
laat het me koud.
Nee, dat kan ik gewoon niet geloven,
ook al zou je het me nog zo beloven.
Alles is wazig, verward en stil,
ik weet alleen wat ik weten wil.
Duisternis is niet meer een gevaar,
het wordt lichter, stap voor stapje, het is zwaar.
Ik ben net zoals draaimolen in de lucht,
voor alles op vlucht.
Bang voor gevoelens die niet mogen bestaan,
kunnen ze niet voor eeuwig weggaan?
Niet wetend wat ik moet denken,
geen idee wat je moet schenken.
Gevoelens en gedachtes spoken in het rond,
wil wat zeggen met een zwijgende mond..
laat het me koud.
Nee, dat kan ik gewoon niet geloven,
ook al zou je het me nog zo beloven.
Alles is wazig, verward en stil,
ik weet alleen wat ik weten wil.
Duisternis is niet meer een gevaar,
het wordt lichter, stap voor stapje, het is zwaar.
Ik ben net zoals draaimolen in de lucht,
voor alles op vlucht.
Bang voor gevoelens die niet mogen bestaan,
kunnen ze niet voor eeuwig weggaan?
Niet wetend wat ik moet denken,
geen idee wat je moet schenken.
Gevoelens en gedachtes spoken in het rond,
wil wat zeggen met een zwijgende mond..
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Sesch! | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||