Ze liep vaak in de regen door het park,
Was jaren lang getrouwd met een hark.
Tranen droogden haar kil verdriet,
geluk dat vond ze niet.
````
Eenzaam en alleen
hoopte ze altijd op dat
wat nimmer in haar leven verscheen.
````
Het was haar natuurlijke droom,
ze leefde haar leven zonder schroom.
````
Ze riep vaak: alstublieft God,
laat het ooit zo zijn,
laat er een eind komen
aan mijn eenzaamheid en pijn.
````
Ook ik verdien toch geluk in dit leven,
alstublieft God,
Ik wil er mijn leven voor aan U geven.
````
Jaren later alleen en leeg gestorven,
nooit iets meer dan eenzaamheid
in dit leven verworven.
````
Auteur: xxx janneman xxx | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 23 oktober 2002 | ||
Thema's: |