````
Hij verdronk zijn geest en lever met alcohol
tot in een eindeloze stilte,
voelde dan door de drank
niets meer van de kilte.
````
Soms zag hij jonge mensen
om hem heen lachen en stralen,
luisterde hij op een bankje in het park stiekem
naar verliefde stelletjes vol verhalen.
````
Overmatig drank gebruik vervuilde dan zijn geest,
net zolang tot alles om hem heen
was vervaagt alsof het er nooit was geweest.
````
Weer nuchter riep hij dan vaak:
alstublieft God,
laat het ooit zo zijn,
laat er een eind komen
aan mijn eenzaamheid en pijn.
````
Ook ik verdien toch geluk in dit leven,
alstublieft God,
Ik wil er mijn leven voor aan U geven.
````
Jaren later alleen en leeg gestorven,
nooit iets meer dan eenzaamheid
in dit leven verworven.
````
* nijntje *: | Donderdag, oktober 24, 2002 08:02 |
wat alcohol al niet kan doen he... liefs, nijntje |
|
Ana (stacia): | Woensdag, oktober 23, 2002 22:44 |
Ik had hier eerder "verslaving" in de thema's verwacht - maar het gedicht raakt diep genoeg. kus ana |
|
Auteur: xxx janneman xxx | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 23 oktober 2002 | ||
Thema's: |