Je krijgt een leven op aarde,ofwel hecht je er geen waarde aan.Ofwel leer je dit leven verstaan,waarom ben je hier,wat kom je hier doen?
1000 en 1 vragen kan je stellen,en nog zeggen waarom.
Eigelijk is dit dom ik leef vandaag en gisteren is voorbij en morgen brengt een nieuwe dag.
Een met een traan of een lach,dit hoort bij het leven.
Jezelf opbouwen en houden van diegene je elke dag ziet in de spiegel.
Daar begint het mee,ik leef niet meer mee met een ander zijn probelemen,heb er zelf nog genoeg om aan te bouwen.
Ik wens iedereen vrede en liefde toe elke dag weer.
Zo ben ik nu eenmaal,vroeger liet ik me overdonderen maar nu niet meer.Haat en woede had ik voor 2,maar wat is daar de zin van.
Je leven gaat eenmaal ook voorbij en diegene dat je pijn doet is jezelf.
Probelemen zijn er om op te lossen,inplaats van te blijven hangen in het verleden.
Het is ver-leden zoals het woord zegt,komt nooit meer terug.Het magische van de tijd is dat hij verder gaat,en terwijl die molen verder draait leer je alles verstaan.
Leren vanuit schade en schande is een stap vooruit.