dwarrelende luchtbellen....
in luchtbellen leven
je helemaal geven
aan diegenen
die samen met je
door het luchtruim zweven
steeds veranderend van vorm
toch levend naar de norm
die je niet beperkt
maar meer verrijkt
zoals stilte tijdens storm
die in je hart woedt
je echt leven doet
in openheid
naar elkaar
geluk tegemoet
Reacties op dit gedicht
| sleepless: | Dinsdag, oktober 29, 2002 12:10 |
| Mooi van vorm en inhoud. Knap werk! Groetjes. |
|
| waterval: | Maandag, oktober 28, 2002 01:19 |
| iemand zoeken die je niet beperkt maar verrijkt......zo moet het eigenlijk......elkaar aanvullen zonder mekaar te verstikken...... prachtig gedicht.... |
|
| chanellps: | Maandag, oktober 28, 2002 00:10 |
| Ik zweef even met je mee... mooi! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nina Laverona | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 27 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||