Kijk mama, een droomkasteel
met kleine huisjes er omheen,
zonovergoten, en toch
doods en verlaten
want leven is een nachtmerrie
mensen in donkere straten
staren me aan
wit uitpuilende ogen
vragen om hulp
huilen, smeken, sterven
in een wereld waar niemand
nog in sprookjes gelooft.