de armoede rijk gezaaid
op schrale voedingsbodem
handen vingen de zon
en legden haar op gezichten
hoop proberend te laten bloeien
gezang luid en helder bereikte
het oor
om nooit te verlaten
in de herinnering geborgen
de dans
deed stof opwaaien
die tranen tot oranje kleurde
hoe rijk haar eigen leven is
werd pas echt gerealiseerd
toen tegenstelling voor ogen was
maar ze weet het nu,
en zal het nooit vergeten
victor ruhlmann: | Zondag, november 03, 2002 14:33 |
Gelukkig maar. Mooi en geruststellend. | |
Roxette: | Donderdag, oktober 31, 2002 21:30 |
fijn je weer te lezen aseos! ervaringen rijker... zo te horen.... pakkend gedicht liefs Rox |
|
blommeke: | Dinsdag, oktober 29, 2002 23:07 |
heel mooi soesa, leuk dat je terug bent,.. Blom |
|
waterval: | Dinsdag, oktober 29, 2002 19:22 |
als "ze" dat beseft staat ze al enorm ver..... mooi gedicht.... |
|
sheren: | Dinsdag, oktober 29, 2002 16:24 |
Mooi gedicht! Liefs sheren | |
sheren: | Dinsdag, oktober 29, 2002 16:22 |
Mooi gedicht! Liefs sheren | |
Auteur: aseos | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 29 oktober 2002 | ||
Thema's: |