Alweer zolang geleden,
dat ik jou
voor 't laatst zag.
Je liet me in de steek,
Je hebt me laten vallen.
Ik voel me verraden,
en zo ontzettend klein.
Maar ik mis je nog elke dag
want onze vriendschap,
was zo fijn.
In goede
en in slechte tijden,
waren we bij elkaar.
We konden elkaar vertrouwen,
ookal vonden velen dat vaak raar.
Op jou kon ik bouwen,
een stevige muur.
Die me zekerheid gaf,
Toch begaf hij het op den duur...
In één klap,
was alles weg,
zo plotseling voorbij.
Nu moet ik verder,
zonder jou naast mijn zij.