Simone R.I.P (Hendrika & Laura)
Een leven gegeven,Maar niet voor lang.
De hoop was groot.
Maar dat het niet goed zou komen,
daarvoor waren we al bang.
LIEVE KLEINE SIMONE
Het doet zo zeer...
Maar door naar jouw 2 zusjes te kijken.
Zullen we altijd aan je denken, DESTEMEER!
Als bloeiende bloemen staan zij in het leven.
Zij weten wie jij was. Ze begrijpen het nog niet
maar het wordt ze wel meegegeven.
Benieuwd hoe jij er uit zou zien?
Benieuwd of jij ook zo'n monster zou zijn geweest?
Vast wel, want voor jou 2 zusjes is het leven altijd een groot feest!
Een drieling is een drieling, ook al zie je er maar twee.
De derde gaat in gedachten namelijk overal met ze mee.
SIMONE
Teleurstelling en verdriet
Dat we jouw niet hebben mogen leren kennen.
Een akelig gevoel, waar nooit ook maar 1 mens aan zal kunnen wennen.
Maar ook liefde en kracht komt hierdoor naar voren.
Want iedereen die hier echt om geeft, zal van zich laten horen...
Geef 1 ding nooit op, en dat is de moed.
Want juist misschien wel door alle verdriet,
komt het vanzelf wel weer goed...
sterkte en een dikke *kus* van mij
Reacties op dit gedicht
| wilma de meer: | Dinsdag, april 08, 2003 21:16 |
| heb m nog even een keer gelezen. en weer traantjes in mijn ogen... af en toe is het weer even moeilijk. maar dat geeft niet toch. xxx |
|
| jannie koopstra : | Zondag, november 10, 2002 22:44 |
| geweldig poppie dat je dit voor haar doet en hebt gedaan ook voor je nicht wilma waarvoor jullie een groote steun zijn alleen jullie twee sorry drie jullie zijn ook het enigste wat ze nog heeft aan familie i love you angela haar eigen moeder |
|
| wilma de meer: | Zondag, november 10, 2002 19:09 |
| ongelooflijk, wat een mooi gedicht. bijzonder mooi mmjfffff vv +*. ehh. hendrika is het er helemaal mee eens. ik vind het heel fijn dat jullie ook nog zoveel aan haar denken. doet me heel goed. en een speciale pagina voor ons.... HOU VAN JE!!!!!! HEEL VEEL LIEFS, WILMA |
|
| Angela de meer: | Vrijdag, november 08, 2002 16:09 |
| Dit gedicht gaat over de kinderen van mijn nicht. (Even voor de duidelijkheid) |
|
| arie: | Vrijdag, november 08, 2002 05:29 |
| Ik wens je de kracht om dit te kunnen dragen Angela. Verliezen van je kind is het zwaarste in een moederleven.. Ik vind het heel knap zoals je dit met veel warmte zo hebt kunnen verwoorden Liefs, Arie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Angela de meer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2002 | ||
| Thema's: | ||