wat is dit moeilijk zeg
het is niet iets wat ik zomaar wegleg
ik wil met iemand praten
'k weet met wie, maar zal dat moeten laten
dat kan volgende week pas
ik denk steeds aan vorig jaar, toen het zo normaal was
als ik wilde praten, gingen we een stukje lopen
nu zit ik alles op te hopen
ik denk kat ik geen week meer kan wachten
in een week zitten teveel nachten
die vreselijk lang lijken
het liefst liep ik hiermee niet te prijken
maar toch vertel ik het aan iedereen die het horen wil
als zij iemand nodig hebben, ze geven maar een gil
ik ben er wel
bij mij kunnen ze altijd trekken aan de bel
nu wil ik dat ook zo graag
het is niet zo dat ik aan mijn klasgenoten vraag
ze begrijpen het toch niet helemaal
bij hun kan ik het niet kwijt, mijn hele verhaal
nu heb ik iemand gevonden bij wie het wel kan
komt er nog niets van
ik moet waarschijnlijk werken aan dat stomme verslag
het voelt net alsof het gewoon niet mag
het vertellen aan iemand die me begrijpt
en zeg nou niet dat het nog wel rijpt
want ik kan hier niet tegen
alle stukjes bij elkaar vegen
en puzzellen totdat je een antwoord vind
die is dan: mijn lieve kind
ik vind je aardig en hoop dat ik je niet raak
maar ben niet verliefd, dat is alles wat ik ervan maak
Auteur: danique | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 08 november 2002 | ||
Thema's: |