Hij was bezeten van de duivel
zonder liefde of gevoel
zijn zwaard scherper dan elke tong
schermde met God
als een engel die Hem diende
hij woonde je huis uit
nam bezit zonder beeld
jij de liefde van de ware engel
geknakt als een grassprietje
verloor de zon en haar warmte
verschrompelde als kind
tot stilzwijgend dragen
jij leefde zonder huis
waar het beeld nog leeft
gaf God mij zijn kracht
zou je leven als een engel
dragen het kind van je verlangen
wat leven mag in een huis
waar jou liefde
verdwenen WAS.
10-11-‘02/23:27
pramodah: | Maandag, november 11, 2002 19:36 |
prachtig...om van te rillen........ | |
waterval: | Maandag, november 11, 2002 03:17 |
je hebt in elk geval de kracht om te ontroeren en om te troosten......en dat is véél om dankbaar voor te zijn... héél mooi.... |
|
Sheena: | Maandag, november 11, 2002 00:29 |
kijkt, leest, ziet en begrijpt ..... thanks ... liefs, Sheen |
|
Basje : | Maandag, november 11, 2002 00:19 |
sterkte man... pijn is de beste inkt blijkt ook hier... maz bas |
|
Auteur: Di Angeli | ||
Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
Gepubliceerd op: 11 november 2002 | ||
Thema's: |