Hoe gelukkig
begeef mij
langs oneindige
diepten
van ravijnen
zodat ik
zien kan
dat ik
er boven sta
Margaritha: | Dinsdag, november 19, 2002 15:25 |
om er boven te staan heb JIJ geen ravijnen nodig.:-)) | |
Sheena: | Dinsdag, november 19, 2002 15:11 |
krap randje Lau, maar wel spannend ! zo op dat uiterste richeltje voel je pas dat je leeft ! Sheen |
|
DrieGeetjes: | Dinsdag, november 19, 2002 14:42 |
begeef je je in een diep dal dan staat jouw geluk er pal op haar ravijn's veilige wal en het snode ellende zal jou louteren als een oneindige waterval... Een knipoogend gedichie voor Pram en Laurens! *SMILE!* Jo. ;o)x (kon het niet latuh!) |
|
pramodah: | Dinsdag, november 19, 2002 13:55 |
en van op afstand ziet men de ellende van het dal niet..... | |
Auteur: Laurens Windig | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 19 november 2002 | ||
Thema's: |