evenbeeld
(aanvankelijke titel: reflection; friend or foe?)
gevlucht in mijn evenbeeld
in het kompas was ik de richting kwijt,
bescherming zoekend tegen dromen
en gedachten van onheil,
toen werd het doel uit mijn vermogen genomen
en moest ik van nul herbeginnen
om weer zin te geven aan vragen
die mijn beperktheden overstegen
mijn leven, zoals het uitloopt in de toekomst
zal de antwoorden moeten geven
en bepaalde waarheden verbergen
die niet voorbestemd zijn
om door mij begrepen te worden,
als er al iets zou zijn als voorbestemming
voor waarheden,
laat anderen die maar begrijpen
in mijn wijsgerige droom
ik betwijfel deze zingeving van het niets
net als ik aan mijn eigen nut twijfel
en spijt opbreng voor elk moment
dat ik ooit betreurd heb
elke toekomst verbonden aan een leven
is als de kruin van een boom;
je moet een tak kiezen die je naar boven volgt
en uiteindelijk doodloopt
nee, ik hou gewoon van het leven
en van elk moment erin
biologisch is ons maar een korte rit gegund
ik wil er een met zoveel mogelijk haltes
waar ik kan schuilen voor de banaliteit
van mijn vergankelijk bestaan