Jij was beslist de enige
die mijn problemen kende
door al die uren
die wij hebben gepraat,
je groef in mijn verleden
de pijnen kwamen boven
tranen stonden te dringen
maar die pijnen moest jij doven...
Jij was beslist de enige
die ik kon vertrouwen
ik kon alles aan je kwijt
al was het puur van mij,
nee, jij was niet zacht voor mij
soms zelfs te hard
maar voor mij was dat beter
jij had toch ook een hart...
Een betrekking ergens anders
voor jou een grote wens
en ik wens jou daar het beste
al zal ik je dan missen,
ik moet het alleen doen
proberen zonder een flater
al valt dat niet mee
zonder jou als psychiater...
Want jij was mijn vriend
een vriend voor het leven
een vriend die ik vertrouwde
waar ik alles aan kon geven,
een vriend die luisterde
naar klachten en zo meer
een vriend, die vriend,
waar ik mij niet voor geneer...