zelfmoord
ik weet niet waarom
maar ik denk eraan
ik ben die kritiek beu
ik kan er iet meer tegen
de druppel is al lang gevallen
en de emmer was overgelopen
maar er houde mij iets tegen
een warm gevoel vanbinnen
ik voelde me raar
toen ik je telkens weer zag
ik wou verder doen
maar je houde me tegen
toen...sinds die eerste keer
wat dacht je toen?
how cares...?
maar het enigste wat ik wil
is dat je me belooft
om mij nooit meer die wil
terug te geven
om dood te zijn
maar ik denk eraan
ik ben die kritiek beu
ik kan er iet meer tegen
de druppel is al lang gevallen
en de emmer was overgelopen
maar er houde mij iets tegen
een warm gevoel vanbinnen
ik voelde me raar
toen ik je telkens weer zag
ik wou verder doen
maar je houde me tegen
toen...sinds die eerste keer
wat dacht je toen?
how cares...?
maar het enigste wat ik wil
is dat je me belooft
om mij nooit meer die wil
terug te geven
om dood te zijn
Reacties op dit gedicht
| Iejoor: | Woensdag, december 04, 2002 16:34 |
| Lieve Katy, Gelukkig, heb je het toen niet gedaan. Ik kan de gedachten plaatsen, het leven is soms zo moeilijk...Maar er zit ook nog zoveel moois in, dat moet je ervaren, voor je ooit zal sterven...Vecht daarvoor! We staan achter je, en zijn er voor je. Liefs, Chiara. |
|
| flyingbabe: | Woensdag, december 04, 2002 15:39 |
| begripvol.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: katy | 
|
|
| Gecontroleerd door: Goony | ||
| Gepubliceerd op: 04 december 2002 | ||
| Thema's: | ||