Wij samen...
Jij en ik helemaal alleen
met niemand om ons heen.
Ik voel de spanning die er is tussen ons
mijn hart voel ik bons.. bons.
Voel ik dit alleen als ik ben je ben
of ook als ik weg van je ren.
Is dit gevoel er altijd
of raak ik het kwijt.
Ik weet dat ik heel veel om je geef
en bij jou mijn leven beleef.
Waarom dan deze vragen
ik mag helemaal niet klagen....
Dit is niet de eerste keer dat dit door mijn hoofd gaat
en dat er een stemmetje tegen mij praat.
Het lijkt wel of die stem jaloers is en mij niet mag
misschien moet ik het dan maar tegen hem zeggen : dag!