Bron
Bron
De lichtspuwer wordt pragmatisch verbannen;
de kerkhofdonkere kalmte klopt klam aan –
en spoort de maan aan tot haar heuse plannen:
scherp als een geslepen vleesmes: zo ontdaan
snijden stralen de kille avondnevel.
Hoe zij stuurs het dauwen strelen: zo obsceen –
en ze tikken tegen de achtergevel.
Ik plaag mijn pupillen: ik tuur om mij heen.
De temperatuur zegt: ‘de hoek van inval
is fout;’ het aantal graden is gelogen;
deze bestraling spuit niet uit het heelal;
ook al duwen ze zich toe: aangevlogen
biggelt dit van opzij. Ach, zoals meestal:
dát is het. Ja, dát is het: uit haar ogen.
De lichtspuwer wordt pragmatisch verbannen;
de kerkhofdonkere kalmte klopt klam aan –
en spoort de maan aan tot haar heuse plannen:
scherp als een geslepen vleesmes: zo ontdaan
snijden stralen de kille avondnevel.
Hoe zij stuurs het dauwen strelen: zo obsceen –
en ze tikken tegen de achtergevel.
Ik plaag mijn pupillen: ik tuur om mij heen.
De temperatuur zegt: ‘de hoek van inval
is fout;’ het aantal graden is gelogen;
deze bestraling spuit niet uit het heelal;
ook al duwen ze zich toe: aangevlogen
biggelt dit van opzij. Ach, zoals meestal:
dát is het. Ja, dát is het: uit haar ogen.
Reacties op dit gedicht
| Jook: | Dinsdag, januari 14, 2003 20:40 |
| dit noem ik een pareltje! :-) | |
| Alexander Kops-Kortus: | Donderdag, december 12, 2002 16:18 |
| Bedankt voor je mooie reactie, Soesa. Groetjes, Alexander |
|
| aseos: | Donderdag, december 12, 2002 15:52 |
| de bron die het meest zegt van iemands innerlijk; spreekt boekdelen bij woede, pijn en vreugde! Prachtig gedicht, een dans met woorden met mooie alliteratie. Kus soesa | |
Over dit gedicht
| Auteur: Alexander Kops-Kortus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 12 december 2002 | ||
| Thema's: | ||