vroeger was het wij
wij gaan samen naar de manege ,
Wij gaan bij elkaar slapen
Nu is het ik ben ik en jij bent jij ,
We delen niet meer dezelfde gedachten ,
We zeggen niet meer ,'k weet wel wat je bedoelt
Dat heb ik allemaal achtergelaten
Ik kon het gewoon niet meer ,
Ik verwerkte zijn dood op een ander manier
Waarbij ik jouw kwetste
Maar ik kan je niet steeds blijven kwetsen
Ik kon het gewoon niet meer
Omdat jij op de duur bepaalde wat ik nog wel en niet mocht
En zelfs wanneer.
Hoe leer ik dan van m'n fouten?
Hoe leer ik dan m'n grenzen kennen ?
Ik kon het gewoon niet meer...
Maar ...
m'n deuren blijven 24/24 open
Ook al zijn we niet meer zoals vroeger
Tijden veranderen
Mensen veranderen...
Maar toch zal ik altijd naar je luisteren
Ik heb altijd een schouder extra voor je
Het spijt me
Maar ik kon het gewoon niet meer
...Ik moet op m'n eigen benen lopen...