Aan het hart van een soldaat
ongevraagd
niet onbewust
koos een weerloos hart
voor dit leven
in’t woeste vagevuur
iemand gaf het geweld
een gezicht
zonder onschuld
boet menselijkheid in
aan daadkracht
en zal wreedheid
onherkenbaar
langs straten schuimen
ween niet,
om deze zuigeling
koud klein en stil
laat slechts
mededogen
doordringen
in uw geest
anders is sterven
voor niets geweest
Signora_De_Cardenas: | Zondag, augustus 11, 2013 09:54 |
Stil gelezen ... | |
PeterdB: | Zaterdag, januari 11, 2003 23:44 |
Mooie invalshoek; goed gedicht Sheen! | |
victor ruhlmann: | Zaterdag, januari 11, 2003 22:00 |
Zijn hart is wat hij zoekt in zijn machteloosheid omdat hij niet meer luistert maar gehoorzaamt. | |
Jeffry: | Zaterdag, januari 11, 2003 11:06 |
In strijd voor een verloren ideaal...mooi Sheena! |
|
christina: | Zaterdag, januari 11, 2003 10:41 |
tja meermin liefs en stiekem knuffie |
|
Huting: | Zaterdag, januari 11, 2003 09:14 |
Heel ingrijpend, maar zo gaat het jammer genoeg...Moesten we eens wat vaker bij stil staan.... Liefs, Doortje |
|
Basje: | Zaterdag, januari 11, 2003 02:23 |
zo wat een schoonheid! van een schoonheid :D Dit vind ik prachtig... *knipoog* Bas |
|
waterval: | Zaterdag, januari 11, 2003 01:53 |
een ontroerend vragen om mededogen,....want er is geen enkele oorlog die zin had.....heeft....zal hebben...... | |
pramodah: | Zaterdag, januari 11, 2003 01:32 |
Ja worden wij niet allen geboren om dienst te doen aan de heersers der aarde....alleen hebben we de keuze op welke mannier we het doen............... liefs pramodah |
|
Auteur: Brenda | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 11 januari 2003 | ||
Thema's: |