Albrecht Paul: | Vrijdag, januari 17, 2003 11:41 |
Op een gegeven moment is die vader of moeder er niet meer en wil ook niemand die rol meer spelen. Toch kun je het wel eens nodig hebben, dat gevoel om kind-van-iemand te zijn. Fraai, hoewel in de laatste 2 regels iets te sentimenteel verwoord. Die met het zilveren haar, was die dan echt uitgehuild? Dan kun jij het ook - ooit. |
|
Gioi: | Zondag, januari 12, 2003 15:49 |
Mensen komen mensen gaan, maar in onze herinneringen, blijven ze altijd bestaan. Ach, wat weet ik nou, zei de gek |
|
PeterdB: | Zaterdag, januari 11, 2003 23:50 |
Heel erg mooi; ontroerend ja | |
Diablo: | Zaterdag, januari 11, 2003 22:29 |
Ontroerend verwoord en heel herkenbaar | |
Auteur: lani | ||
Gecontroleerd door: bevertje | ||
Gepubliceerd op: 11 januari 2003 | ||
Thema's: |