Vernielde huizen en straten
overblijfselen uit enge dromen
kinderen die schuilen in krotten
bang om naar buiten te komen
Grote ogen staren in het niets
alles is bedekt met een laag stof
de glinstering uit die ogen gehaald
hun blik is nu alleen nog maar dof
Tranen komen al lang niet meer
leven met angst is wat ze kennen
zichzelf proberen te verbergen
en altijd weer weg moeten rennen
Als ik mij dat voor ogen probeer te halen
een plek zo vervuld van angst en haat
kom ik tot een treurige conclusie
ik wandel door een stad die niet bestaat…
Auteur: Charissa | ||
Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
Gepubliceerd op: 13 januari 2003 | ||
Thema's: |