het gaat niet goed met me
het rondje neemt me in beslag
en het wordt steeds erger
sinds die dag is het erger geworden
als k lach begint het ookal
Ik begin mezelf steeds meer te haten
ik zie mezelf, dik, mijn ogen lijkennet slangenogen,
terwijl ze eerst mooi blauw waren
Ik kan me niet beheersen meer
kan me lachen niet inhouden,
het rare lachen
het is alsof k een rare lachziekte heb.
zou het daarboven beter zijn?
heb erover gedroomd
in die droom dacht k niet na
na over de dingen waar k de hele dag over nadenk
het rondje
wil hier weg, weg van de gedachten in mijn hoofd,
ga er langzaam dood aan
maar k wil niemand pijn doen
hier in deze wereld achter laten
wil ze helpen als ze me nodig hebben
Ik wil al mijn geheimen mee mijn graf in nemen
mijn ouders hoeven niks te weten,
nooit
ik verstop mijn gedichten boek en laat hem aan mijn vriendinn na
stuur ze een brief en laat ze weten waar het ligt.
het rondje
het rondje neemt me in beslag,
ookal wil k het niet het gebeurt
ik merk het pas sinds die ene dag
en nu wordt het steeds erger
en wat het ergste is,
ik kan er niks aan doen