Elke dag opnieuw
beleef ik angst in zijn ergste vormen
jaren verstrijken
en mijn boek vult zich
honderden dingen spoken dagelijks door mijn hoofd
slokken al mijn gedachten op
geven mij nachtmerries in mijn slaap
maakt een nachtmerrie van de dag
beelde vormen zich in mijn gedachten
catastrofe blijft niet uit
beelden trekken aan mij voorbij
elke dag andere
elke dag nieuwe
maar altijd hetzelfe
momenten maken flashbacks
als een foto op je netvlies
die maar niet verdwijnen wil
elke ochtend sta ik op
denkend aan de dag
wat moet ik vandaag weer doen
waar moet ik heen
maar gedachten vullen mijn hoofd
tijd verstrijkt ongemerkt snel
dingen vergeten
een leeg gevoel
onmacht, onkunde, twijfel
GENOEG