Vele woorden hangen aan losbandigheid ben ik verbannen tussen bomen de lange stronken van eenzaamheid In gedachten verzonken zweven loze zinnen tussen tien geboden in kleur gebonden de wijde wereld in maar het ontglipt mij zit verstrengeld tussen gewezen dromen met vlinders plakkend op mijn huid er is geen ontkomen zou weer willen zingen alleen het zwijgen dempt iedere klank van het geluid
Auteur: Wanita | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 06 februari 2003 | ||
Thema's: |