De woorden zijn gesrpoken
Op die ene dag
Toch kan ik mezelf niet gewonnen geven
Als ik nog denk aan jou bloedmooie lach
Je ogen die blijven schitteren
Als kleine parels op mijn ziel
Van de eerste dag tot nu en verder
Van dat ene dat ik hopeloos verliefd op je viel
Je bent als geen ander
Een meisje die mijn hart heeft geraakt
Daarom geef ik die kleine sprankel moet niet op
Omdat jij mijn leven compleet maakt
Al wil je niets meer dan vriendschap
Mijn liefde voor jou krijgt niemand kapot
Want alleen jij draagt de sleutel van mijn hart en ziel
Die als enige past in het slot
Of de sleutel ooit wort gedraait
Die de weg baant tot de liefde van mijn leven
Zal alleen in de toekomst worden omhult
Daar waar ik misschien mijn liefde aan je mag geven
Al ben je nu niet zeker
Of heb je de angst of onzekereheid voor je ogen
Als je ooit je liefde aan mij kan geven
Zal je hopelijk nooit meer die druppels hebben
Die je nu soms moet drogen...
Want let op mijn woorden
Ik zal jou nooit of te nimmer laten gaan
Want overal waar je dan zou zijn
Zal ik altijd daar klaar voor je staan!
Dit gedicht heb ik gehad van iemand die al 3 jaar
gek van me is! Ik heb een relatie geprobeerd..
maar daar heb ik reuze spijt van!!
Ik geef veel om hem als vriend..
maar niet voor een relatie!
xxxxx