Paraplu
Het voelt alsof de paraplu lek is
en de gaatjes meer druppels doorlaten,
dan wanneer ik in de open lucht stond
niet alleen, maar wel een ander verlaten.
Zal deze paraplu ooit te helen zijn
en daarin misschien vergeven worden,
want zelfs al breng ik andere pijn
regen is toch nooit voor eeuwig.
Zal de zon ooit weer voor mij stralen
en zal de engel mij weer vergeven,
want pas wanneer zij mij gewenkt heeft
zal ik weer in vrijheid kunnen leven.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Pansy Hardbottle | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 17 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||