BeČrtje: | Vrijdag, oktober 26, 2001 22:35 |
Talenten benutten is een persoonlijke keuze nee? Ik weet niet of ik nog geloof in het gegeven, maar je beschrijving lijkt me nogal, geforceerd. Wel een mooi gedicht, al lijkt mijn ideologie hier met de jouwe te strijken... |
|
arie: | Vrijdag, februari 02, 2001 18:56 |
Lieve Wil, Jij laat de mensen kijken in een spiegel. De keuze aan hun latend. Maar ook een mens die zich durft te uiten als het nodig is. Als je dat met arrogant wilt bestempelen, het zij zo. Maar dat vind ik dus niet! Jij bent een warm mens, met het hart op de juiste plaats. Een gevoelige zender/ontvanger. En... de muze, dat komt wel weer goed Wil. Dank je voor je (h)erkenning en steun. liefs Arie |
|
wil: | Donderdag, februari 01, 2001 15:09 |
Wel heel veel lief Poema.... ik "bloos".... Hoop dat je er wat mee kunt. Fijne dag nog. Liefs wil |
|
poema: | Donderdag, februari 01, 2001 14:05 |
Treffende,rake,ware woorden. Ik ben het volkomen met je eens. Wil, lieve,lieve,lieve, man, van dichten, daar kan jij wat van. Groetjes, poema. |
|
Firebolt: | Donderdag, februari 01, 2001 09:06 |
Een weg zoekend, balancerend tussen werkelijkheid en fictie. Virtualiteit en realiteit. Tussen woorden zeggen... of schrijven. Een eerste stap naar een verdere ontwikkeling... naar inzicht. De muze heelt.... doet jezelf beseffen. En soms is dat met hulp... gelukkig.... |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: klitty | ||
Gepubliceerd op: 01 februari 2001 | ||
Thema's: |