Van licht naar licht...
In de bedding van een droomrivier
lig ik verdoofd
M'n lokken, lang als wier,
in slierten langs mijn hoofd
De zoete stroom zingt een melodie
van speelse beroering
Mijn ogen nat van 't water en ontroering
Mijn gedachten zijn de kiezels die ik zie
Plots hoor ik je fluisteren,
je smeekt me op te staan
Je wil de nacht ontluisteren,
vraagt of ik mee wil gaan
En een zilveren bel wordt bevrijd,
zweeft door kristalhelder water
Op... naar blauwe lucht en gouden geschater
Het daglicht sluipt binnen
't Is tijd
Ik hap naar realiteit,
breek betovering
Weer achtien uur respijt
tot volgende verwondering
De rivier laat me vrij
Ik zie ... jouw wachten,
jouw lach, jouw trachten,
naar mij
Reacties op dit gedicht
| wijnand.: | Zaterdag, februari 22, 2003 08:03 |
| subliem | |
| Erna Muermans: | Donderdag, februari 20, 2003 23:21 |
| knap weergegeven graag gelezen Erna |
|
| Di Angeli: | Donderdag, februari 20, 2003 23:04 |
| Bijna esoterisch mooi, maar ja dan krijg je weer zo'n stempel op je gedrukt. Het heeft een heel diepe lading je gedicht, het raakt me (positief). Dank je. |
|
| ~Marina~: | Donderdag, februari 20, 2003 17:41 |
| wederom in bewondering gelezen heel fijntjes weer gegeven! knuff, Mar |
|
| melijsje: | Donderdag, februari 20, 2003 17:25 |
| onbeschrijfelijk mooi... onbeschrijfelijk nuja, .. jij zal het wel kunnen beschrijven.. dikke kus |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lani | 
|
|
| Gecontroleerd door: Iejoor | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2003 | ||
| Thema's: | ||