Langs de gebouwen
waar ik in het verleden
vaak wandelde
producten lagen
uitgestald
in kraampjes
de wijzers van de oude klok
van de grote kerk
twaalven sloeg
herinner ik me de eerste
kus van mijn lief
Ze was een schone
met gitzwart haar
haar diepblauwe ogen
lieten het ijs van
mijn bevroren hart smelten
Langs de gebouwen
waar het zonlicht
speelde met de
aarde
hagelstenen in een gloedhete
zomer
gaten sloegen
in de gaten van de kerk
Rolde we samen
over het gras
ruikte aan
de bloemen
en fotografeerde
de vogels
Erna Muermans: | Vrijdag, februari 21, 2003 14:10 |
een prentje klik klik erna |
|
waterval: | Vrijdag, februari 21, 2003 12:35 |
alleen de pen van een dichter kan foto's en herinneringen zo mooi weergeven.... | |
lani: | Vrijdag, februari 21, 2003 06:19 |
dit is een mooike... zoete herinneringen worden nog zachter met de jaren x-x-x |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 21 februari 2003 | ||
Thema's: |