Kijkend over het water
Het kabbelt rustig voort
In tegenstelling tot mijn gevoelens
Onrustig zonder een woord!!
Vogels vliegen laag over zee
Ik begeef me hoog in de lucht
Waar het hevig waait en stormt
Boven zee geen bries geen zucht.
Rustig leven, zon schijnt zacht
Van binnen turbulentie
Over mijn gevoelens geen macht
Totaal verkeerde frequentie..
Met een diepe teug
Zeelucht naar binnen
Van binnen word ik kalm
‘k ga de onmacht overwinnen
men kijkt naar mij, en wat ze zien:
rustig als een kabbelende zee
stabiel van buiten, onrustig van binnen
en ‘k volg hun ideaalbeeld gedwee..
ze moesten eens weten..
hoe verkeerd, niet bij het rechte eind.
Woeste golven, kolkende zeeën
‘k laat hun ideaalbeel overeind.