Soms zo alleen....
Soms zo alleen.....
Soms kun je je zo alleen voelen,
terwijl er genoeg mensen
om je heen zijn.
Dan zou je wel even kunnen huilen,
dan voel je zo'n pijn.
Wat en waarom ik weet het niet,
misschien dat het de vermoeidheid is.
Dat zou een rede kunnen zijn,
aangezien ik aardig wat nachtrust mis.
Als je kind steeds wakker word
van pijn in haar buik,
en dat vaak de hele nacht doorgaat,
dan is het toch logisch dat je
als moeder steeds naast haar bedje staat.
06-03-2003
Soms kun je je zo alleen voelen,
terwijl er genoeg mensen
om je heen zijn.
Dan zou je wel even kunnen huilen,
dan voel je zo'n pijn.
Wat en waarom ik weet het niet,
misschien dat het de vermoeidheid is.
Dat zou een rede kunnen zijn,
aangezien ik aardig wat nachtrust mis.
Als je kind steeds wakker word
van pijn in haar buik,
en dat vaak de hele nacht doorgaat,
dan is het toch logisch dat je
als moeder steeds naast haar bedje staat.
06-03-2003
Reacties op dit gedicht
| shelby: | Zaterdag, maart 08, 2003 14:02 |
| mooi...:) Kisss.... |
|
| The Wizard Of Lightning: | Zaterdag, maart 08, 2003 13:45 |
| :o) | |
| alleen zijn is saai...: | Vrijdag, maart 07, 2003 20:59 |
| heel mooi.. xxvicky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: keiko | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 06 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||