toen de vloed haar eb gedoogde
ik zie je wenken
dan je rug
je glimlach draait
het beeld weer terug van
langzaam nader komen
we hadden alle tijd
minuten opgevrijd
tot eeuwigdurende
momenten van stil
genieten met elkaar
je zong het
kabbelen van golven
bruiste branding
in de volle maan, liet
je gaan op de getijden
ik kwam je nader
in het gele licht dat
doofde toen de vloed
haar eb gedoogde
stilte zal in ons gedijen
wil melker
15/03/2003
lani: | Zaterdag, maart 15, 2003 13:15 |
zo stil in mij... glimlach, golven, maan... :) x-x-x |
|
MayadeBij: | Zaterdag, maart 15, 2003 11:34 |
Een bundel of zeventien dacht ik? | |
hadassah: | Zaterdag, maart 15, 2003 11:31 |
liefde is de manier, om gelukkig te leven. | |
Margaritha: | Zaterdag, maart 15, 2003 10:49 |
mmmmmooiiiiii | |
Erna Muermans: | Zaterdag, maart 15, 2003 08:52 |
hoeveel bundels heb je al gemaakt Wil heerlijk dit weer te lezen af en toe de stilte toelaten en aanvaarden van de golven in het leven anders heeft het geen charme meer wordt het eentonig en volgen er zo'n mooie gedichten niet meer liefs Enneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 15 maart 2003 | ||
Thema's: |