rotsvast
Ik sta als een rots,
in een waterval van woorden.
Het enige dat ze krenken is mijn trots,
denkend dat ze mijn kracht doorboorden.
Mijn innerlijke kracht valt niet te krenken,
want die berust op jou.
Jouw vriendschap zet ze aan het denken,
ik sta zo stevig als het beursgebouw.
Moge onze bnand nooit breken,
want die is het behouden waard.
Al is je liefde nooit door mij vergaard.
Moge ik je steun behouden,
ik wil voor jou een vriend zijn en blijven.
Je nooit meer uit mijn hart verdrijven.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: michael gandret | 
|
|
| Gecontroleerd door: Iejoor | ||
| Gepubliceerd op: 25 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||