Ommedraai in mijn leven
donker,
zwarter als een sterreloze nacht.
Gesloten gevoel,
in een kamer zonder deur of raam.
Stipjes verschenen
met een liefdevolle ster die naar mij lacht.
Daarmee moed,
om stappen te nemen vooruit te gaan.
Gitwolken stegen langzaam op,
verschillende mogenlijkheden kwamen voor.
Een hoopvol gevoel,
gaf zin om verder te kijken en leven.
Wolken werden langzaam lichter,
en boven op een wolk ging mijn leven door.
Leren opnieuw te genieten,
vechten voor geluk een heerlijk streven.
Weer met de voetjes op aarde,
een nieuw leven begonnen.
Toekomst ontvouwen,
geluk nu stevig omarmd.
Nu weten waarvoor ik leef,
niet een illusie als verzonnen.
Is het nu een warme zon,
die de aarde en ons hart verwarmt.
margot: | Woensdag, maart 26, 2003 01:36 |
toekomst ontvouwen...hélé mooie!!!!!!! liefs,margot |
|
arie: | Dinsdag, maart 25, 2003 19:29 |
Whoow !! das een mooie !! Heerlijk dit met je mee te kunnen en te mogen maken Liefs Arie |
|
koelemij,harold: | Dinsdag, maart 25, 2003 18:53 |
men vader worden en dan zulks moois schrijven ikke snap die piepsje wel :) poeet bij de vleet Har |
|
Rep: | Dinsdag, maart 25, 2003 18:19 |
Toppie! Houden zo... Rep |
|
christina: | Dinsdag, maart 25, 2003 14:55 |
geniet maar lekker nu rust maar lekker uit van de strijd maar het was de moeite waard knuffie christa |
|
Caroline Maas: | Dinsdag, maart 25, 2003 12:09 |
Prachtig! Wat een heerlijk positief gedicht! Echt heel mooi! Liefs, Caroline |
|
dotje: | Dinsdag, maart 25, 2003 11:59 |
wauw Cowboy, dit is echt wel een prachtgedicht veel geluk in je toekomst gewenst knuffffff dotje |
|
Auteur: - The Cowboy - | ||
Gecontroleerd door: Pieps | ||
Gepubliceerd op: 25 maart 2003 | ||
Thema's: |