Ik mis jullie: Jon, Mar en Let
altijd, tot ik slaap in m’n bed
Jon, in wie ik vertrouwen had
Let, die altijd viel op d’r gat
Mar, de eeuwige paardengek
en ik, met m’n lachende bek
we waren de toffe club van vier
en we hadden altijd plezier
Tot ik ruzie kreeg met Let
Ik pieker erover, laat in bed
Waarom wou je het niet goed maken?
Je wist me diep te raken
Ik heb alles geprobeerd
Maar jij hebt me dat verleerd
Je ging er vandoor met Jon en Mar
En speelt nu met hen alleen de nar
Ik snap het niet van jullie allemaal
Zijn jullie nou helemaal!
We hadden gezegd dat we elkaar trouw bleven
Tot het eind van ons leven
Maar toch lieten jullie mij in de steek
Terwijl het allemaal zo leuk leek
Maar ik kan niet boos op jullie zijn:
Jonna, Letty en Marjolijn
Nu sta ik alleen op straat
Dat kan niet alleen voor mijn cijfers kwaad
Maar mijn buik doet ook erg pijn
Oh, kon het maar anders zijn
Ik zou er al mijn zakgeld voor geven
Om de weken opnieuw te beleven
Maar het is nou eenmaal zo gelopen
Ik kan jullie niet terug kopen
Natuurlijk is het ook mijn schuld
Ik had nou eenmaal niet zo’n geduld
Maar dat hadden jullie ook niet met mij
Jullie kozen Letty’s partij
Maar je had toch geen partij hoeven kiezen?
Dan zat ik nu niet te kniezen
We hadden het weer kunnen proberem
Zonder elkaars hart te bezeren
Zeker weten doe ik het niet:
Maar Let, heb je ook niet een beetje verdriet?
Misschien niet, misschien wel
Zit je nu ook in de knel?
Er is een verschil, jij bent niet alleen
En dat is het geen
Dat is heel erg mis
Want ik heb gemerkt dat leven zonder jullie geen leven is.
Ik mis jullie: Jon, Mar en Let
Altijd tot ik slaap in mijn bed
Jon, in wie ik vertrouwen had
Let, die altijd viel op d’r gat
Mar. De eeuwige paardengek
En ik, met m’n lachende bek
We waren de toffe club van vier
En we hadden altijd plezier