Eindeloze vragen met antwoorden
die de waarheid wegblazen
Is het allemaal maar één groot spel?
Is het de bedoeling dat ik jouw punten tel?
Waarom zie ik dan enkel jouw fouten?
Ligt het aan mij?
Elke keer datzelfde beeld
je brult de woorden
zonder op te houden
of zonder mij even tijd te geven
om zélf eens iets te zeggen
niet dat ik op dat moment
fatsoenlijk kon praten natuurlijk
en niet dat je ooit luisterde
als ik dan tóch iets durfde zeggen
of juist niet
Ik weet het allemaal nog zo goed
Waarom zit het zo diep in mij gekrast?
Zo erg was het toch niet?!
Ik denk dat ik wil vechten
maar het lijkt erop dat ik telkens weer vlucht
Zet ik mijzelf in mijn leven vast?
Geraak ik hier ooit over?
Geraak ik hier ooit uit?