Achter je groene stroken gras
Boven je gele stralen zon
En voor je blauw water
dat het leven weerspiegelt
en één plons kan het leven vertroebelen
en één golfje kan het leven veranderen
maar als je lang genoeg wacht
dan wordt de spiegel weer glad
en is je leven weer te overzien
de wensen van mensen
moeten telkens opnieuw worden bijgesteld
door gebeurtenissen, tegenslagen
en dat verward, maar men wordt hard
een relatie had ik wel afgeschreven
maar één zoen is dat een reeël streven?
misschien ooit, als het geluk zich verstopt in een klein hoekje
en onze lippen één keer denken, waar ben je want ik zoek je
mensen veranderen, ik verander
ik was mezelf
ik ben mezelf
maar toch ben ik een ander
schrijf het op
of schreeuw het uit, schreeuw diep vanuit je keel
of huil het uit
ja huil het uit, maar laat geen traan te veel
dan zit ik aan de zee
de wind ruist in mijn oren
en de woede en het verdriet vloeit uit me weg
innerlijke rust aan de zeeuwse kust
familie en vriendschap
een meerwaarde in het leven
belangrijk, maar ik heb niemand nodig
en niemand heeft mij nodig
Een klein individu in een grote wereld
maar ik zal m'n weg wel vinden
en hem vervolgens belopen
En altijd blijven hopen
Dat de Zeeuwse kust
de zeeuwse mij kust
jij mij kust
dan kan ik eindelijk verder
en is het slot geschreven
aan een nieuw boek beginnen
een frisse wind in m'n leven
Dan ga ik weer naar zee
de wind suist in mijn oren
ideeen waaien mijn hoofd in
ik schrijf een vrolijk lied
Achter me groene stroken gras
Boven me gele stralen zon
En voor me blauw water
dat m'n leven weerspiegelt
Een leven waarin jij mijn maatje bent
en toen was ik gelukkig