Oorlog
Koud werd de dag,toen ik je niet meer zag.
Zomaar verdwenen uit men leven.
Verlaten en alleen,stond ik daar.
We waren de beste vrienden van elkaar.
Voor mij betekende je veel, je maakte men leven tot één geheel.
Ik vertelde je zoveel. Er was geen afscheid,mijn vriend.
Nooit zal ik je kunnen zeggen dat ik van je hield.
Die bommen hebben men leven vernield.
Ik ben je voor eeuwig kwijt.
We hadden elkaar nodig in deze bange tijd.
Pijn doorboort plots men hart.
Voor men ogen word het zwart.