verdriet om wat niet kon
vandaag stond ik aan het station
te staren naar de rails
er kwam een trein af
ik dacht, als ik nu spring
ben ik van alles vanaf:
alle miserie
alles wat kan en niet kan
alle pijn die me kapot maakt
ik zette een stap naar voor
opeens zag ik je gezicht voor me in gedachten
zag ik alle mooie herinneringen voorbijflitsen
en wou je niet opgeven
ik zette een stap naar achter
ik zag een man met zijn dochtertje
lachen en spelen
en de pijn kwam terug
omdat het niet zijn mocht
ik zette terug een hele grote stap vooruit
ik stond op de rand nu
de rand van mijn leven
de trein kwam dichter en dichter
met volle vaart
ik zette een stap achteruit
niet omdat ik laf was, niet omdat ik me bedacht
ik had men hart laten spreken..
onze echte liefde
heeft me een duw naar achter gegeven
onze liefde heeft me gered
ji hebt me gered!
Reacties op dit gedicht
| dol-fijn: | Dinsdag, mei 10, 2005 14:16 |
| dàs dus de kracht van liefde/vriendschap idd. das gewoon iets wat niet met de mooiste woorden uit te drukken valt. :-) | |
| small sea: | Maandag, mei 05, 2003 18:33 |
| heel erg mooi geschreven ehct waar, sterkte veel liefs joyce |
|
| ladybird(monique): | Zondag, mei 04, 2003 09:52 |
| yep..the power of love..did it again..knuffff. | |
| Lientjeuh : | Donderdag, mei 01, 2003 18:55 |
| *zucht* dit gedicht is gewoon te prachtig om in woorden uit te drukken!!! Best dat je het niet hebt gedaan!!! dikke kus en knuf lientjeuh |
|
| Not Happy: | Donderdag, mei 01, 2003 18:17 |
| ik krijg er rillingen van. Wel mooi hoor!!! Ik denk vaak om er een einde aan te maken..maar ik doe het niet omdat ik laf ben!!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: protectangel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 01 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||