Zwarte tranen
Ik huil zoete tranen,
zoet van bitter verdriet,
die zich langzaam een wegbanen,
naar plaatsen waar niemand ze ziet.
Ik hou van zwarte tranen,
ze zijn eigen aan mij,
snachts in donkere lanen,
zijn ze voor me in de rij.
Zwarte tranen van verdriet,
stilaan mijn enige echt geluk,
misschien helpen ze me niet,
maar ze verlichten mijn levensdruk.
Mijn tranen zijn gitzwart,
zwart van al jou haat,
ze komen recht uit mijn hart,
en vragen wanneer je me alleen laat.
Mijn zwarte tranen zijn duur,
dus droog ze maar niet af,
nog nooit was verdriet zo puur,
misschien ben ik wel
gaan houden van mijn straf.
Reacties op dit gedicht
| kantentee: | Donderdag, juni 26, 2003 23:20 |
| wououw!! desuh is wel mooi serieus | |
| ~*Missy*~: | Donderdag, mei 15, 2003 17:14 |
| Jeetje wat mooi! Ik heb bijna al je gedichten gelezen en vind ze stuk voor stuk uniek! Krijg hier zelf tranen van in m'n ogen! Liefs, ~*Missy*~ |
|
| Telpeva Isil: | Dinsdag, mei 06, 2003 17:36 |
| Bijzondere gedachte waaromheen dit gedicht is opgebouwd, t spreekt me ook aan op dit moment. Zoiets goeds/origineels zie je niet veel op gedichtenfreaks (vind ik :-)) .:| Telpeva Isil |:. |
|
| katootje: | Donderdag, mei 01, 2003 22:47 |
| He Cammeke, Wat er ook aan de hand is er is altijd wel een lichtpuntje!! Ookal moet je misschien lang, ver en hard zoeken!!Ik weet zeker dat je eruit kan komen!! Knuffel Katootje |
|
| ChantalW: | Donderdag, mei 01, 2003 17:45 |
| Een erg mooi en intens gedicht! liefs Chantal | |
Over dit gedicht
| Auteur: Cammeke | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 01 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||