Soms heb ik het gevoel, dat het niet zo
had mogen gaan..
Dat onze relatie veel langer had moeten
blijven bestaan
Dat er toch iets was tussen ons beiden,
dat ik nooit echt heb erkend
Ik dacht dat het er nooit echt in zat,
maar ik heb de liefde misschien nooit herkend
Jij, jij was zo altijd goed voor mij
Maar kreeg het ook vaak zo benauwd
Jij wilde altijd maar bij me zijn
Maar zo toon jij nou eenmaal dat je van iemand houd
Maar ik, ik kon daar niet tegen
Maakte er een relatie van waarbij dingen werden verzwegen
Ik dacht altijd, dat ik je alleen zag als een vriend
Maar na al die jaren heb ik het nooit echt,
achter me kunnen laten
De pijn die ik je heb gedaan,
je had zoveel meer van me verdient
Ik kan dat maar niet vergeten
Vaak zwerf je nog door me gedachten rond
Vraag ik me af hoe het had kunnen zijn
Als ik je nooit had verlaten voor een ander
En wij nog altijd een paar zouden zijn
Als die vakantie er niet was geweest
Zou het dan evengoed voorbij zijn gegaan?
Had onze relatie de tijd dan ook niet doorstaan?
Weet ook niet waarom ik dit nog steeds zo voel
Waarom ik het niet achter me kan laten
Misschien komt het ook niet door mijn gevoel
Maar gewoon omdat we het nooit echt hebben afgesloten
En dat de leegte doet vergroten..!!