Je creëert een onmisbaarheid die tranen oproept,
enkel en alleen door eraan te denken.
Je ziet ons als objecten,
objecten die je aandacht schenken, die je pijn verzachten..
objecten die maken dat jij toch een beetje Minder Misbaar Lijkt.
Misbaar zal je nooit zijn..
Maar dat Onmisbare beeld dat je voor jezelf Creëerde,
Lijkt makkelijker te Missen dan de pijn die de onmisbaarheid creëerde.
Diep Vanbinnen,
Maakte je bij mij een Misbare Onmizbaarheid,
die Niets meer of minder blijkt te zijn
dan een geforceerd beeld van de Werkelijkheid..
Een Misbare Onmisbaarheid,
Die Niets meer blijkt te zijn dan een Projectie Van jou Verdriet..
Verdriet hoeft niet geprojecteert te worden in een vorm van onmisbaarheid,
Onmisbaarheid creëert enkel meer pijn en verdriet,
en Misschien iz het pas nu dat ik besef,
Hoe Onmisbaar die Onmisbaarheid Zou Kunnen zijn,
Als jij, voor heel even maar.. OnMisbaar Zou kunnen zijn..
--***--
Juzt Try To Listen To What We Have To say.. For Once.. Who Knowz, Somehow We Might Not Be So Wrong After All.. -X-
..**Lof Yah**..